Wie had dat gedacht? In mijn eerste jaar van de uni stond ik nog met bibberende knietjes in de wc vlak voordat ik een presentatie moest geven. ’s Ochtends valeriaan in m’n thee, want daar zou je rustiger van worden. Vlekken in m’n nek, dus vooral die sjaal niet vergeten. En toch stond ik gisteren voor een zaal van pak-‘m-beet 70 man een praatje van 10 minuten te houden.
Music monday – 1
Vroeger had ik op mijn vorige blog altijd de Music Monday waarin ik enkele clipjes liet zien van liedjes die ik had gevonden op youtube. Deze rubriek was best populair en geef de mensen eens ongelijk: nieuwe muziek ontdekken is gewoon heel leuk!
Voor deze eerste muzikale maandag wil ik jullie graag dit album laten horen van Echosmith. Ik hoorde Cool Kids ergens in Spotify en was direct fan. Dit is nou echt zo’n liedje waar ik niet stil bij kan zitten maar moet dansen door de kamer. Na eerst dat nummer grijs gedraaid te hebben ging ik het verdere album eens bekijken, en wat blijkt? I like it! Luistert makkelijk weg, blijft in je hoofd zitten en is rocky genoeg om er een beetje op te dansen. Het doet me zowel een beetje denken aan Taylor Swift, Paramore en de indiepop waar ik vroeger veel naar luisterde.. maar misschien is dit alleen logisch in mijn hoofd :P
Andere favorieten: March Into the Sun & Nothing’s Wrong.
Het noorderlicht in Lapland.
Foto door reisgenootje Nora Peduzzi
Jarenlang was ik obsessed with it: het noorderlicht. Het begon allemaal met de mooie Vimeo timelapse video’s die ik vond.. de combinatie van het magische licht en zweverige muziek betoverde me. Elke week keek ik wel even naar zo’n video en droomde ik van de dag dat ik het zelf zou zien. En in februari 2014 was het zover, tijdens mijn spectaculaire reis naar Lapland..
We hadden net een vijftien-uur durende bustocht achter de rug en waren doodmoe aanbeland in onze schattige cottage in noordelijk Finland. We waren echter nog niet binnen of we ruilden onze joggingbroeken al om voor de iets sneeuw-vriendelijkere skibroeken. Op naar buiten! Die avond was het helder en we wisten dat het onze enige kans zou kunnen zijn om het noorderlicht te zien. Bij buitenkomst spotte iemand de eerste groene waas aan de hemel en na de eerste, voorzichtige stappen op de ijzige oprit waren we niet meer te houden. Euforisch gillend renden we door het doodstille dorpje: THIS WAS IT! Een prachtig schouwspel van licht aan de hemel. Groene lijnen die stil leken te staan maar toch langzaam veranderden van vorm. Gelukzalig keken we elkaar aan, glinsterende ogen door de weerkaatsing van de sneeuw. Op onze eerste dag Lapland het Noorderlicht al zien, wie had dat gedacht?
Bijna afgestudeerd, en nu?
Ik ben nu bezig met het vierde jaar van m’n bachelor Taal- en Cultuurstudies (ja, die duurt drie jaar maar ik loop dus uit ;)) en in januari ben ik als het goed is klaar! Zoals jullie hier al konden lezen werk ik nu m’n butt off zodat ik alle verplichte vakken en m’n scriptie achter de rug heb binnen een halfjaar. Maar ja, wat dan? Ik wil sowieso nog een master gaan doen dus ik hoef nog niet aan het werkende leven te beginnen, maar na 3,5 jaar veilig bachelorstudent te zijn geweest wordt het toch wel even moeilijk om de volgende stap te zetten..