Afgelopen week gingen vriendlief en ik op een spontane vakantie naar het regenachtige, koude Wallonië. Klinkt als een miserabele vakantie, maar dat was het eigenlijk helemaal niet! Gewapend met dikke vesten, trainingsbroeken en zélfs een muts gingen we op pad en geen regenbui kon de sfeer verpesten. Wat wil je ook in het land van chocola en speciaalbier?
Lees snel verder voor meer foto’s en een verslag!
Een week van te voren werden de data (ongeveer) vastgelegd, de zaterdag werd bedacht waar we heen gingen, zondag pakten we in en maandag vertrokken we met de compacte Volkswagen Up van m’n ouders. Zo, een spontane vakantie! We waren nog niet echt weggeweest deze zomer vanwege het drukke programma van Geart-Jan en ohja, we hadden ook eigenlijk helemaal geen geld, maaar desondanks wilden we toch nog even een paar dagen op vakantie. We kregen een krat vol soep-in-zak (en helaas ook in blik, maar daarover later meer), broodjes, groenteconserven, een goede fles wijn én een antiek maar onverwoestbaar kookstelletje mee en daar gingen we dan: op naar België!
Het leuke aan Europa is dat je na een relatief korte autotrip in een totaal ander landschap kan zitten, en dat was ook hier het geval. Glooiende heuvels, bossen.. we voelden ons al helemaal in de vakantiestemming. De camping die we hadden opgezocht bevond zich vlak bij Spa en had zowaar Nederlandse receptionisten, handy! Nadat we de tent opgezet hadden, zonder ruzie of course, hadden we flink honger en keken we uit naar de tomatensoep in blik die we hadden meegekregen. Ik vond het echter een heel goed idee om mijn middelvinger open te halen aan het blik, waarna we eerst nog even een tripje moesten maken naar de campingbaas die het heerlijk amateuristisch verbond (mijn zusje die verpleegkunde doet zei hierover: “jezus wie heeft dat verbonden, ziet er echt niet uit”). Uiteindelijk konden we dan toch echt aan de soep beginnen en maakten we ons daarna klaar voor een koude nacht (dat wil zeggen: trainingsbroek, dik vest en zelfs die muts kwam dus van pas).
De volgende dag gingen we naar Luik, wat we eigenlijk allebei niet zo’n succes vonden. Misschien kwam het omdat het geen weekend ofzo was, maar we vonden het allebei niet bijzonder sfeervol. De dag erna was echter leuker. Nadat we verrassend snel de tent weer hadden opgebroken en ingepakt besloten we naar het dichtstbijzijnde natuurpark te gaan om te wandelen. Na een halfuur in de auto waren we inmiddels bijna in Duitsland, maar hadden we het natuurpark nog stééds niet gevonden. Tot slot concludeerden we maar dat het park zó groot was dat het meerdere dorpen besloeg en er dus niet echt een ingang was en ook geen wandelroutes. We vonden het rijden door de natuur ook wel mooi, dus besloten we het wandelen te laten zitten en maar weer met de auto terug te gaan naar het dorpje Spa. Dat was een verrassend schattig dorpje! Een groot VVVkantoor hielp ons aan een kaart en wandelroute en zo leerden we allerlei interessante dingen over het stadje waar Spa (het zuiverende water! jaja!) vandaan komt. We hadden ons flesje al leeggedronken om te vullen bij de grootste bron die zich in het centrum bevond, maar bij het proeven bleek het water zó naar ijzer en zwavel te smaken dat Geart-Jan er haast een beetje misselijk van werd. Haha oeps, dat was niet zo’n succes. Blijkbaar wordt dat water nog behoorlijk gezuiverd voordat het bij ons in de winkels ligt. Vastberaden dat er ook een lekkere bron moest zijn, bezochten we nog twee andere bronnen die zich iets uit het centrum bevonden. Alhoewel het daar iets lekkerder smaakte was het nog steeds een ijzerrijke bedoeling. Popeye zou er niet hebben misstaan.
Nadat we alles rondom Spa wel gezien hadden snakten we weer naar normaal water en reden we verder naar Han-Sur-Lesse, waar we de twee volgende nachten zouden kamperen. De camping waar we aankwamen was letterlijk een grasveld met veel stacaravans, maar wel lekker rustig. De vorige camping was behoorlijk druk met jongeren en een animatieteam enzo, dus bejaarde Marjolein had ook wel een beetje behoefte aan wat rust en regelmaat (kamperen roept het burgerlijke in me op). In Han-sur-Lesse waren de Grotten van Han, wat – als je even door de jengelende kinderen en blaffende honden heenkeek – een erg leuke ervaring was. De gids was Frans maar sprak ook Nederlands. Dit was echter met zo’n ontzettend Frans accent dat je het haast niet doorhad als hij overging op het Nederlands. De grotten waren verder wel hartstikke mooi en groot en we kregen zelfs een lichtshow (oooeeh). Direct na de grotten gingen we door naar Brasserie du Bocq, waar we een rondleiding kregen in hun bierbrouwerij en daarna nog een lekker biertje mochten proeven. De volgende dag was het alweer tijd voor de terugreis, maar niet voordat we nog even stopten in het leuke dorpje Durbuy, waar we onze bammetjes met gehaktbal opaten op een muurtje aan de rivier en nog even ronddwaalden rondom het prachtige kasteel.
En toen zat onze budget vakantie er alweer op! Gelukkig met iets minder regen dan we in Nederland gehad zouden hebben, maar wel met héle koude nachten. Het voordeel is wel dat ik mijn eigen bed nu weer extra waardeer ;)