Ondanks alle lieve berichten na de vorige post, was uit Nederland vertrekken en de eerste dagen in m’n eentje doorbrengen toch niet de leukste ervaring ooit. Daar moet ik echter wel bijzeggen dat ik me na een paar dagen eigenlijk al helemaal op m’n plek voelde. Ik neem jullie mee in m’n eerste week Melbourne!
Het afscheidsmoment op Schiphol was denk ik waar ik het minst naar uitkeek. De sfeer was redelijk positief en de hele family + Marijn was van de partij om me uit te zwaaien. Toen de incheckbalie (en dus hét afscheid) naderde begonnen de zenuwen wel te komen en moest ik me echt concentreren op leuke dingen om niet in huilen uit te barsten. Natuurlijk kwam dat moment alsnog toen ik afscheid moest nemen, al voelde ik me na die hobbel al snel weer oké. De vlucht naar Jakarta was lang en een beetje eenzaam. Zit je met z’n allen hutjemutje je vliegtuigvoedsel weg te werken zonder iets te zeggen, toch een beetje een gekke ervaring. 14 uur later landde ik in Jakarta, waar ik zonder al te veel problemen een taxi nam naar het hotel waar ik voor de komende uren zou blijven. Heerlijk om even wat privacy, een bed en een douche te hebben. Ik wilde per se een hotel met een zwembad zodat ik even kon zwemmen haha, dus dat moest ook nog even gebeuren. Na een ietwat eenzame maar lekkere maaltijd in het sfeerloze restaurant (echt Indonesisch eten is dus wel even wat pittiger dan de Nederlandse variant… had iemand me ook wel even mogen vertellen) nam ik weer een taxi terug naar het vliegveld waar ik vervolgens ruim op tijd was voor m’n tweede en laatste vlucht: op naar Melbourne!
Weer een nacht en 6,5 uur later landde ik op Melbourne: woohoo! Helaas mocht ik niet in de fast-lane met alle UK/US/AUS/etc mensen en moest ik in de ellenlange rij met honderden Aziaten gaan staan. Dat is dan best wel intens na zo’n lange reis, kan ik je vertellen. Een paspoortcheck, een paar vragen over mijn ingevulde formulier (‘waar heb je in water gezwommen? heb je modder onder je schoenen? Echt niet?’) en een busrit later stond ik dan op Melbournse gronden. Alleen wel.. 40 minuten verwijderd van m’n hostel. Een zoektocht naar een myki-card (een soort OV-kaart), het meeslepen van m’n backpack en koffer door de regen (welkom in Melbourne) en een lange tramrit later was ik dan eindelijk in mijn hostel. Hoera!
Ik zal eerlijk zijn: de eerste dag was niet zo leuk. Ik voelde me jetlagged, alleen en nogal.. ontaard. Na een douche in de hostel en een schaamteloze huilbui onder de warme stralen besloot ik de buurt een beetje te verkennen. Een koffie en een heel vriendelijke serveerster (alsof ze wist dat ik me zo alleen voelde) later voelde ik me al een stuk beter. Die avond ontmoette ik Bel, een van m’n beste vriendinnen van m’n laatste exchange naar Zweden, in een hippe bar in de buurt van mijn hostel. We hadden elkaar twee jaar niet gezien, dus ontzettend leuk om weer bij te kletsen :)
Woensdag werd ik met iets meer enthousiasme wakker. Ik had ’s avonds laat een vriendin gemaakt in ’t hostel en met haar ging ik een free walking tour doen door Melbourne. Uiteindelijk heb ik de hele eerste week met haar opgetrokken en heel veel van Melbourne gezien! Mijn benen en voeten doen al de hele week pijn omdat ik letterlijk uren aan het lopen ben elke dag haha. Het centrum (CBD), Southbank, de botanische tuinen, het Immigration museum, the Shrine of Remembrance.. ik heb heel wat kilometers gemaakt! Deze eerste week bezocht ik ook een aantal potentiële huizen, waarvan er twee nogal crappy waren en de laatste echt ontzettend leuk. Ik was zo enthousiast dat ik me de tactiek van the secret eigen heb gemaakt en mezelf er al helemaal zag wonen haha. Uiteindelijk werkte het, want zaterdag kreeg ik een berichtje dat ik één van de kamers had gekregen! En of ik trouwens met ze uit wilde die avond, want dan kon ik ze wat beter leren kennen. Oké? Eh ja is goed! Het mooie aan het leven als exchange student is dat je werkelijk overal ‘ja’ tegen kunt zeggen, omdat je zo weinig verplichtingen hebt. Geen familie, geen vaste vriendengroep, geen werk.. En dus vertrok ik met een sixpackje bier naar m’n toekomstige huis om vervolgens het Melbournse nachtleven te verkennen met m’n twee nieuwe huisgenoten. Als je die 10$ voor een biertje even vergeet, dan is het uitgaansleven hier best wel leuk ;)
Afgelopen maandag begon de orientation week van Swinburne University, waar ik direct op de eerste dag al een groepje leuke mensen ontmoette. Sommige dingen moeten gewoon zo zijn, denk ik altijd. Net als het huis waarmee ik direct zo’n goede klik had, vond ik nu ook direct mensen met wie het goed klikte. Afgelopen week hebben we elke dag op de campus afgesproken voor de club-fair, de gratis borrels van de student union, sushi lunches, een comedy-night en een foto-racetocht door de stad. Ik geef bakken vol geld uit aan eten en koffie omdat ik elke dag lief voor mezelf wil zijn en ik vind dat ik het verdien haha (#treatyoself). Denk dat m’n rekening binnenkort begint te klagen dat ik wel iets minder lief voor mezelf mag zijn..
Ik verhuis 6 augustus pas dus tot die tijd verblijf ik in het hostel. Hoewel het echt een prima hostel is met leuke mensen, gratis ontbijt en gratis bbq’s, ben ik toch wel een beetje klaar met het hostel life. Nooit alleen in een kamer slapen, altijd oordoppen in, de hele dag socializen en leven uit een koffer.. ik ben wel klaar voor het verhuizen naar m’n nieuwe huisje!
Binnenkort meer updates!
