Lund-reünies in Utrecht & Dublin: een verslag.

kilkenny castle

Poeh, de afgelopen weken was ik erg afwezig op tha blog en dat kwam vooral door het volgende: ik was te druk met allerlei andere dingen om ook maar aan bloggen te dénken!

Ik had eind oktober twee vrienden uit Lund op bezoek in Utrecht, maakte zelf een tripje naar het mooie Ierland en was tussendoor druk met het afronden van een vak en het beginnen van mijn scriptie! Lees snel verder voor wat foto’s en een kleine re-cap van de afgelopen tijd..

Jere en Yacine in Nederland
Eind oktober werd ik dus verblijd met een bezoek van Jere uit Finland en Yacine uit Frankrijk! Deze twee jongens zijn mijn beste vrienden (en huisgenoten!) uit Lund en het was ontzettend leuk om ze over de vloer te hebben. Jere noemde ik altijd mijn Finse broer omdat ik hem oprecht als een broer zie haha (met alle plagerijen die daarbij horen). Samen met Yacine hebben we menig film gekeken en heel wat avondjes kletsend op de bank doorgebracht. Toen ze hier waren hebben we gekano’d (hoe vervoeg je dat!?) door de grachten, geborreld op Orca, door Utrecht en Amsterdam gewandeld, kroketten gegeten.. allemaal lekker toeristisch dus. Het nachtkanoën was hilarisch (en vermoeiend!) maar zeker aan te raden en de borrel op Orca vond Jere erg gezellig. “You’re like a family,” zei ie. Awww, dat is eigenlijk wel waar! Ook heb ik ze op elk mogelijk moment zo Nederlands mogelijk laten zijn; zo aten we elke lunch een broodje (want warm lunchen doe je maar in je eigen land) en gingen we na het kanoën nog even langs de snackbar voor een kroket en kaasstengels. Ook zijn ze overal heen gefietst (Jere had na één dag al spierpijn). Ik ben trots op ze!

IMG_6130

Na vier dagen was het weer mooi geweest en kreeg ik mijn personal space en woonkamer weer terug (de slaapplekken van de jongens namen zo’n beetje ALLE ruimte in) en moest ik hard aan de bak: er stond namelijk een deadline op me te wachten! Hoe dat ging konden jullie hier al lezen, maar we moesten na die presentatie ook nog een rapport schrijven. We startten langzaam op, maar ondertussen stond mijn tripje naar Ierland al weer op de planning! Hier ging ik Belle en Kate, ook twee vriendinnen uit Lund, bezoeken in Dublin en daarna door naar Carlow waar mijn zusje momenteel stageloopt.

belle en ik

Ierland
Voor het eerst alleen vliegen en dan ook nog eens alleen in Dublin rondlopen om mijn hostel te vinden waar ik Belle zou meeten.. best spannend! De avond ervoor gingen er allemaal doemscenario’s door mijn hoofd en zag ik het al helemaal voor me hoe ik verdwaald en huilend door een donker Dublin zou lopen :’) Dat sloeg natuurlijk nergens op en alles ging volledig als gepland, ik kwam zelfs nog een andere Orcaan tegen IN het vliegtuig naar Dublin ha! Bij aankomst van het hostel waar Belle werkt sloeg ze bij het zien van mijn gezicht een gil en vloog ze me even later om de hals met een ‘OH MY GOD!’ Haha, zo’n enthousiaste ontvangst kan ik wel waarderen! We liepen een stuk door Dublin, bekeken de bezienswaardigheden en hadden een good old fika.
De eerste avond waren we allebei zo moe dat we na een Guinness in een pub nog een stukje PS. I love you keken en daarna vroeg naar bed gingen.

kate, belle en ik

De volgende dag gingen we op weg naar Kate, die, maatschappelijk betrokken als ze is, een homeless week aan het organiseren was en dus de hele week buiten op de campus sliep. Held! Een bekertje Ierse thee (met melk natuurlijk) en een stuk carrotcake later zaten we volluit te kletsen op de kartonnen dozen die op de grond waren uitgespreid. Het is zo gek hoe snel het went dat je weer samen bent.. alsof er nauwelijks tijd tussen heeft gezeten (terwijl het bijna vijf maanden geleden was dat ik ze zag).
Vervolgens gingen we weer terug naar Dublin centrum, shopte ik nog even een grote fles Lush Snow Fairy (dat spul is veel goedkoper in Ierland!) en stapte ik daarna op de bus naar Carlow.

Carlow & Kilkenny
De ontzettend vriendelijke (not) buschauffeur wist met niet te vertellen welke stop Carlow was, maar gelukkig zag ik net op tijd m’n zusje met haar okergele sjaal bij de halte staan. Het regende pijpenstelen (welkom in Ierland), maar niets wist de pret te drukken. Na een warme douche en een lekker avondmaal besloten we ons enigszins op te doffen en naar een lokale pub te gaan. Eenmaal daar aangekomen was het een drukste van jewelste, er was namelijk een graduation party aan de gang. Ondanks onze poging er redelijk party-proof uit te zien (rode lipstick, winged eyeliner.. dat soort ongein) vielen we nogal uit de toon. De Ierse dames hadden werkelijk álles uit de kast gehaald deze donderdagavond: hoge hakken, korte glitterende jurkjes, lipstick, smokey eyes, haren in de krul.. liepen we dan met onze lange Nederlandse, in spijkerbroek-gehulde, stelten tussen het hooggehakt schoon. Alhoewel, schoon.. menig meisje werd er van de vele make-up en skanky jurkjes niet veel beter op :’)
Al met al een interessante avond, met opvallend weinig mannelijke aandacht (het idee achter het uitgaan is: doe je heel erg je best met make-up en kleding, dan zoek je een vriend. Doe je dat niet? Dan heb je al een lovah en hoeft niemand nog moeite te doen om je aan te spreken; je bent immers al van de markt.)

Kilkenny

De volgende dag moest Suzanne helaas werken dus besloot ik er in m’n eentje op uit te gaan naar  het mooie Kilkenny. Ik had heuse Frankrijk-op-de-camping-werken flashbacks naar de zomer van 2012, toen ik ook regelmatig een solo-trip deed naar een of ander dorpje in de buurt. Het treinstationnetje van Carlow deed me erg denken aan het treinstation in Saint-Amour, waar ook maar 5 keer per dag (wel een gloednieuwe trein trouwens) een trein vertrok.
Na een halfuurtje kwam ik aan in Kilkenny, waar ik meteen op zoek ging naar het grote kasteel waarover ik gehoord had. Maar ik kwam daar niet zonder langs de nodige pubs en schattige winkeltjes te komen.. kijk de straat op bovenstaande foto: zo Iers!

Ik had geen heel hoge verwachtingen van het kasteel (als je als kind ieder jaar naar Frankrijk op vakantie gaat ziet ieder kasteel er hetzelfde uit) maar toen ik er aankwam viel m’n mond bijna open. Wauw! Nu moet ik zeggen dat vooral het park achter het kasteel heel indrukwekkend was. Met de blauwe lucht en herfstkleuren in oranje, geel en bruin die prachtig afstaken bij het groene gras was het serieus een plaatje om te zien. Ik keek een korte video over het kasteel in een speciale ruimte maar besloot daarna niet het kasteel in te gaan, maar juist een wandeling te maken door de tuin. Naast wat ouders met kinderen en af en toe een hardloper was het heerlijk rustig, wat een dag! (Ik zou trouwens een moord doen om hier iedere dag te mogen hardlopen, wauw). Ik sloot het kasteelbezoek daarna af met een kopje thee en een wifi-connectie in de Tea room van het kasteel.

boom kilkenny

Na de thee was het tijd om het centrum nog even te ontdekken. Ik liep wat rond, schuilde voor de regen, en ontdekte de Penneys waar ik naar op zoek was (Ierse Primark. Ja, ik dacht ook dat Primark Iers was en dat we het daarom uit moesten spreken als Priemark, maar nee hoor, in Ierland heet het gewoon Penneys!?) Anyway, daar ging ik me te buiten aan wat leuke LED-lichtjes voor in m’n kamer en een t-shirtje met embellished hals. Jeej! Eerder had ik in Dublin al die neonroze-met-witte muts gekocht bij de Penneys trouwens :)
Toen moest ik alweer terug naar de trein want aangezien die maar 5 keer per dag gaat kun je ‘m niet missen natuurlijk. Terug in Carlow liep ik helemaal verkeerd en verdwaalde ik, maar wist ik toch nog de goede weg naar huis te vinden. Na het avondeten ging ik met Suzanne en wat huisgenootjes naar een huisfeest van Erasmusstudenten (hier zou ik me helemaal thuisvoelen, had ik me bedacht). Alleen was 80% Frans en was het een heuse kliek (clique?) waar moeilijk tussen te komen was. Ach, dan maar vrienden worden met de Nederlanders. Na het feest en een ‘laten-we-op-de-bank-hangen’ afterparty was het mooi geweest en nam ik afscheid van mijn nieuwe Nederlandse matties en bedacht ik me dat mijn eigen Erasmusgroep uit Zweden toch wel een stuk leuker en diverser was. Ach, zo is het cirkeltje van mijn verhaal weer rond!

Eenmaal thuis in Nederland moest ik helaas weer keihard aan de bak en sindsdien ben ik eigenlijk niet gestopt: momenteel is het bachelorscriptie-tijd! Maar daarover later meer ;) Voor nu kan ik uitkijken naar een tripje naar Valencia begin december, waar ik mijn lieftallige ploeggenoot Marijn zal gaan opzoeken met de rest van m’n ploegje. Warmte, sangria, strand.. kom maar op!

Related posts: