Ja ja ja, daar is hij weer: de Music Monday. Eigenlijk wil ik deze week maar één liedje delen, omdat ik ‘m zo werkelijk prachtig vind, maar ik zal er voor de compensatie wel een verhaaltje bij vertellen:
Ik was afgelopen zaterdag met Geart-Jan naar de IJsland-editie van Nordic Delight in EKKO. GJ is een ware Scandinavië-fan, daarbij vergeleken stelt mijn Zweden-liefde haast niets voor. Zo spreekt hij graag enkele woordjes IJslands en Noors en vindt hij eigenlijk alles fantastisch wat uit het hoge noorden komt. Dus toen ik begin december de kaartjes zag op de website van EKKO, dacht ik: JA!
Ik boekte combi-tickets waarbij ook een IJslands diner zat inbegrepen, waardoor we zaterdagavond om 18:00 op lucht gedroogde schelvis zaten te kauwen en de zure haring probeerden weg te spoelen met een witbiertje. We gaan eigenlijk niet zo vaak uiteten of op dates (arme studenten enzo), dus dit was wel weer eens heel leuk. Na gestoofd lam, aardappels, mysterieuze IJslandse besjes (‘volgens mij is dit een besje.. of een stuk vet van het lam..?’) en heerlijke pannenkoeken met rabarber was het dan eindelijk tijd voor de optredens van Valdimar, Low Roar en Fufanu. Die laatste was nogal spastisch en iets te experimenteel voor mijn smaak, Low Roar was heel mooi en perfecte muziek om het noorderlicht bij te zien, maar écht m’n hart stelen, dat deed Valdimar. De gigantische (ze eten veel vette vis in IJsland toch?) zanger zorgde ervoor dat je de drummer niet kon zien, maar maakte alles goed met zijn leuke onhandige praatjes en prachtige stem. Bij bovenstaand nummer werd ik een beetje stil en kreeg ik de behoefte iemand te knuffelen, heeeujjj gelukkig was het vriendje daar! Wat een fijne muziek.