Mama en ik liepen een aantal weken geleden door de stad, op zoek naar nieuwe laarsjes. De afgetrapte Zara laarsjes waar ik tot dat moment op liep waren nodig toe aan vervanging en dus begon de zoektocht naar nieuwe, zwarte enkellaarsjes.
Winkel in, winkel uit, je kent het wel. Nergens hadden ze precies wat ik wilde hebben (ik ben nogal kieskeurig), tót het moment dat ons oog viel op bovenstaande glimmende schoentjes van Paul Green. Nu hoor ik je zeggen ‘maar, dat zijn toch geen laarzen?’.. dat klopt. Voorzichtig zei mama dat ze die schoenen óók wel heel leuk vond. Verrukt keek ik op, ik ook! En hoewel ik dus eigenlijk laarzen nodig had plofte ik toch snel neer op het bankje om ze aan te passen. En ach, toen was er geen weg meer terug. Hun shine weerkaatste in mijn glimmende oogjes en als een ware ekster kon ik er geen afscheid meer van nemen. Bovendien lopen ze goddelijk!
Het enige nadeel is dat m’n voeten er nogal ‘maatje clown’ van worden, maar ach. Met maat 41/42 leef ik nu eenmaal op grote voet, dat kan ik dan maar beter in mooie schoenen doen!
PS. die zwarte afgetrapte Zara laarsjes draag ik dus ook nog steeds omdat ik nog stééds geen nieuwe laarzen heb. Oeps :’)