Hallo daar ben ik weer! Een essaydeadline is slechts 1 uur en 20 minuten van me vandaan, dus wat beter is er te doen dan een blogpost schrijven? Voor het desbetreffende essay (wat over heterotopia en intermediality in Anna Karenina gaat) heb ik de film Anna Karenina inmiddels twee keer gekeken en ben ik helemaal in de klassieke muziek-mood. Bovendien is dat hét muziekgenre als je lange lappen tekst moet schrijven en niet afgeleid wilt worden door taal of elektronische deuntjes.
Hieronder presenteer ik u dus mijn favoriete klassieke pianodeuntjes als je weer eens opgescheept zit met een essay van 3000 woorden (en daarna ga ik echt verder, écht.)
Simeon ten Holt – Canto OstinatoDit is gewoon een meesterwerk. Kan lang of kort duren, dat ligt aan degenen die het spelen. Heerlijk om bij weg te dromen of in een trance te raken.
Erik Satie – Gnossienne no. 3
Satie, oh Satie. Mijn favoriete componist omdat hij zulke heerlijke dromerige en aparte muziek maakt. Niet voor niets wordt zijn muziek ook weleens ‘meubelmuziek’ genoemd, omdat het eigenlijk zo alledaags is en zich op de achtergrond afspeelt.
Fun fact: herken je dat meisje op de achtergrond van dit filmpje? Yep that’s me. Tevens het spel is van mijn hand (ik zei toch dat het m’n favoriete componist was).
Frédéric Chopin – Prelude op. 28 no. 15
Niet voor de faint-hearted, want dit stuk vertelt het verhaal van arme Chopin die achter zijn piano’tje op Mallorca zat toen een enorme storm het land raakte. Zijn geliefde en haar zoontje waren buiten en terwijl de storm erger werd werd Chopin moedeloos van verdriet; hij wist immers zeker dat ze niet heelhuids terug zouden komen. In het eind klaart het weer op en komen vrouwlief en zoon alsnog gezond en wel thuis. Op dat moment straalt de zon weer en is iedereen weer happy. (Poe, ik heb dus al eens gehuild bij dit stuk). Tevens één van m’n favoriete stukken om te spelen, omdat ik dan zo boos kan kijken bij het stuk van de storm.